اقتصاد انرژی
تقی ابراهیمی سالاری؛ صباح فیصل؛ مژگان بهمنی
چکیده
انرژیهای تجدیدپذیر نقش مهمی در تبدیل انرژی پاک و کاهش انتشار کربن ایفا میکند. بنابراین، درک روند و عوامل مؤثر بر توزیع انرژیهای تجدیدپذیر و نابرابری بین کشورها ضروری است. از اینرو، هدف پژوهش حاضر، مقایسه عوامل موثر بر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر در جوامع صنعتی و در حال توسعه با رویکرد جدید پانل رگرسیون چندک لحظه‌ای (MMQREG) طی دوره ...
بیشتر
انرژیهای تجدیدپذیر نقش مهمی در تبدیل انرژی پاک و کاهش انتشار کربن ایفا میکند. بنابراین، درک روند و عوامل مؤثر بر توزیع انرژیهای تجدیدپذیر و نابرابری بین کشورها ضروری است. از اینرو، هدف پژوهش حاضر، مقایسه عوامل موثر بر مصرف انرژیهای تجدیدپذیر در جوامع صنعتی و در حال توسعه با رویکرد جدید پانل رگرسیون چندک لحظه‌ای (MMQREG) طی دوره زمانی 1990- 2022 است. نتایج نشان داد که عوامل مختلف اثرات متفاوتی بر توسعه انرژیهای پاک در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه دارد. نتایج بیانگر این است که مصرف انرژی، توسعه مالی و انتشار کربن سبب کاهش مصرف انرژیهای تجدیدپذیر در کشورهای توسعه یافته میشود. در حالی که مصرف انرژی و توسعه مالی به توسعه انرژیهای پاک در کشورهای در حال توسعه کمک میکند. بهرحال، رشد اقتصادی توسعه انرژیهای پاک در کشورهای توسعه یافته را افزایش میدهد اما در کشورهای در حال توسعه، سبب کاهش توسعه انرژیهای سبز میشود. بعلاوه، نتایج نشان داد که افزایش جهانی شدن، مصرف انرژیهای سبز را در هر دو گروه کشورها افزایش میدهد. از اینرو، مقامات کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه برای دستیابی به اهداف بی‌طرفی کربن و توسعه پایدار، باید عوامل متناسب با هر جامعه را برای توسعه انرژیهای پاک در نظر بگیرند.
اقتصاد ایران
حمید خاوری؛ تقی ابراهیمی سالاری
چکیده
ناامنی اقتصادی به مفهوم وجود ریسکهای محدودکننده رشد اقتصادی است که تا حد زیادی متأثر از سیاستهای اقتصادی کشور است. از طرفی برنامههای مقابله با تورم، یکی از مهم‌ترین موضوعات در ادبیات اقتصاد پولی است. این پژوهش به بررسی تغییرات رشد اقتصادی و همچنین شاخص امنیت اقتصادی در ایران میپردازد. از طریق مدلسازی اعمال یک سیاست ...
بیشتر
ناامنی اقتصادی به مفهوم وجود ریسکهای محدودکننده رشد اقتصادی است که تا حد زیادی متأثر از سیاستهای اقتصادی کشور است. از طرفی برنامههای مقابله با تورم، یکی از مهم‌ترین موضوعات در ادبیات اقتصاد پولی است. این پژوهش به بررسی تغییرات رشد اقتصادی و همچنین شاخص امنیت اقتصادی در ایران میپردازد. از طریق مدلسازی اعمال یک سیاست انقباضی پولی برای دوره 1400-1367 با استفاده از الگوی خود بازگشت برداری ساختاری (SVAR)، نتایج به‌دست‌آمده نشان میدهد که تکانه انقباضی وارده بر رشد حجم نقدینگی کشور، واکنش منفی رشد تولید ناخالص داخلی سرانه را در کوتاهمدت به دنبال دارد؛ اما در بلندمدت و به‌تدریج با کاهش تورم، آثار اولیۀ آن تعدیل شده و رشد اقتصادی کشور بهبود مییابد. بر این اساس نسبت فداکاری تولید (مقدار تولید از دست رفته به ازای 1 درصد کاهش در تورم) محاسبه شده برابر 52/3- به دست میآید. بر اساس نتایج پژوهش، منفی بودن نسبت محاسبه شده، به این معنی است که در اقتصاد ایران، اعمال سیاست پولی جهت دستیابی به یک روند تورمی پایینتر، دارای وقفۀ اثرگذاری طولانی (حدود پنج سال) است و طی این سالها نه تنها تولید، کاهش اولیه خود را در طول زمان جبران میکند، بلکه به میزان 52/3 درصد افزایش نیز مییابد. همچنین در بررسی رابطۀ شاخص امنیت اقتصادی با تکانۀ منفی سیاست پولی، مشاهده میشود واکنشی منفی در کوتاهمدت دارد که بیشتر به خاطر آثار مستقیم کاهش رشد تولید و همچنین آثار معکوس رشد سطح عمومی قیمتها بر شاخص امنیت اقتصادی است. در بلندمدت کاهش تدریجی تورم منجر به ارتقای شاخص امنیت اقتصادی میشود.
عماد کاظم زاده؛ نوشین کریمی علویجه؛ تقی ابراهیمی سالاری
چکیده
کاهش انتشار دی‌اکسید کربن مرکز اصلی بحث‌های جهانی در مورد مسائل محیط‌زیستی بوده است. در این زمینه نقش دولت‌ها در توسعه پایدار و حفاظت از محیط‌زیست بر کسی پوشیده نیست. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر حکمرانی بر انتشار دی‌اکسید کربن در کشورهای عضو G8 با استفاده از مدل رگرسیون پانل کوانتایل در دوره زمانی 2016-1996 است. نتایج نشان میدهد ...
بیشتر
کاهش انتشار دی‌اکسید کربن مرکز اصلی بحث‌های جهانی در مورد مسائل محیط‌زیستی بوده است. در این زمینه نقش دولت‌ها در توسعه پایدار و حفاظت از محیط‌زیست بر کسی پوشیده نیست. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر حکمرانی بر انتشار دی‌اکسید کربن در کشورهای عضو G8 با استفاده از مدل رگرسیون پانل کوانتایل در دوره زمانی 2016-1996 است. نتایج نشان میدهد که حکمرانی به غیر از دهکهای 70 % به بالا در سایر دهکها اثر منفی و معنیدار بر گسترش دی‌اکسید کربن دارد. باز بودن تجارت در دهکهای پایین اثر مثبت و در دهکهای میانی تأثیر معنیداری ندارد ولی در دهکهای بالا اثر منفی و معنیداری است. نتایج تخمین رابطه بین GDP و دی‌اکسید کربن در دهکهای میانی منفی و معنیدار است، ولی در دهکهای پایین و بالا معنیدار نیست و همچنین مصرف انرژی در تمام سطوح دارای اثر مثبت و معنیداری بر گسترش دی‌اکسید کربن است.
