نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2 دانشیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
تحقق عدالت اقتصادی در نظام‌های اقتصادی مختلف، به ساختارهای کلان اقتصادی آن نظام که ناشی از میزان اهتمام مقننین اساسی و عادی به تحقق عدالت اقتصادی می‌باشد، وابسته است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر جنبه‌های مختلف عدالت اقتصادی به عدالت اقتصادی منطقه‌ای در اصل 48 پرداخته است. قانون اجرای اصل 48 قانون اساسی، آمایش سرزمین را به‌عنوان راهکار اجرای اصل 48 ارائه داده است. با توجه به ابهام کلمه منطقه در اصل 48 قانون اساسی، اسناد آمایش سرزمین، بر اساس تفاسیر مختلف از کلمه منطقه (مجموعه چند استان، استان و شهرستان) موردبررسی و تحلیل قرار گرفت و درنهایت راهکارهای علمی برای اصلاح ایرادات اسناد آمایش ملی و استانی ارائه داده‌شده است. بنا به تحلیل‌های انجام‌شده و یافته‌های این تحقیق که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد کاربردی انجام‌شده ، عمده‌ترین نقد بر سند ملی آمایش سرزمین از منظر اصل 48 در کنار نقد بر نحوه و مرجع تصویب این سند، انتخاب تبعیض‌آمیز شهر/ شهر منطقه‌های سطح یک، می باشد؛ چراکه انتخاب مذکور بدون ضابطه مشخص و عدم توجه کافی به پراکندگی جمعیت، فاصله شهر/ شهر منطقه‌های سطح یک انتخاب‌شده تا پایتخت و عدم توزیع عادلانه شهر/ شهر منطقه‌های سطح یک در مناطق مختلف کشور انجام‌شده که چون با هیچ‌یک از تفاسیر کلمه منطقه در اصل 48 همخوانی ندارد منجر به ایجاد تبعیض آشکار بین استانها و مناطق مختلف کشور شده است؛ جهت رفع این ایراد و مطابقت سند مذکور و همچنین اسناد استانی آمایش سرزمین با اصل 48 پیشنهاد‌هایی عملی ارائه‌شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Criticism of Land-use planning documents (national and provincial) From the perspective of Article 48 of the Constitution
نویسندگان [English]
- Masoud Ahmadi 1
- Ayat Mulaee 2
1 Ph.D. Student in Public Law, Tabriz University, Tabriz, Iran
2 Associate Professor at Law at Departement Of Law,Faculty of Law & Social Sciences,University of Tabriz, Tabriz, Iran.
چکیده [English]
The realization of economic justice in different economic systems depends on the macro-economic structures of that system, which is the result of the level of concern of thelegislators of the constitution and ordinary laws to it.Article 48 of the Constitution of the Islamic Republic of Iran deals with regional justice by emphasizing various dimensions of economic justice.The Law on the Implementation of Article 48 of the Constitution has presented land-use planing as a solution to the implementation of Article 48.Due to the ambiguity of the word region in the text of Article 48 The documents of National Land-use planing based on different interpretations of the word region (combination of several provinces, provinces and cities) was investigated and analyzed. Finally, scientific solutions to solve the problems of national and provincial documents of land-use planning have been presented. According to the analysis done and the findings of this research, which was done with a descriptive analytical method and with a practical approach, In addition to criticism of The competency of the approving authority of this documents. The main criticism of Land-use planing documents from the view of Article 48 is the discriminatory selection of city/city-region in level 1 areas.Since the said selection was done without clear criteria and insufficient attention to the population distribution and the distance of the selected cities/ city regions to the capital and the fair distribution of the first level cities in different regions of the country and it does not match with any interpretations of the the word "region" in Article 48 and it has caused obvious discrimination between different provinces and regions of the country. In order to solve this problem and to comply the mentioned document as well as the provincial documents of land-use planning with Article 48, practical suggestions have been presented.
کلیدواژه‌ها [English]
- "Regional justice"
- "Land-use planning"
- "zoning
- city/town level one region"
- "urban partner network"
)
ارسال نظر در مورد این مقاله