فریبا عثمانی؛ علی دهقانی؛ مجتبی غیاثی
چکیده
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی سطح کارایی زیست محیطی بخشهای عمده اقتصاد ایران و تاثیر آن بر ارزشافزوده بخشهای مذکور میباشد. برای این منظور از دادههای پانل بخشها و زیربخشهای اقتصاد ایران (کشاورزی، نفت، صنعت، حمل و نقل و بخش خانگی، تجاری و عمومی) طی دوره 1375- 1397 استفاده شده است. در این مطالعه، ابتدا میزان کارایی زیستمحیطی با ...
بیشتر
چکیده
هدف تحقیق حاضر بررسی سطح کارایی زیست محیطی بخشهای عمده اقتصاد ایران و تاثیر آن بر ارزشافزوده بخشهای مذکور میباشد. برای این منظور از دادههای پانل بخشها و زیربخشهای اقتصاد ایران (کشاورزی، نفت، صنعت، حمل و نقل و بخش خانگی، تجاری و عمومی) طی دوره 1375- 1397 استفاده شده است. در این مطالعه، ابتدا میزان کارایی زیستمحیطی با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها برآورد شده است، سپس با استفاده از الگوی خودتوضیحی با وقفههای گسترده پنلی (Panel- ARDL) اثرات کوتاهمدت و بلندمدت کارایی زیست محیطی بر ارزشافزوده بخشهای مذکور ارزیابی شده است. متغیرهای بکار رفته در این پژوهش شامل نیروی کار و سرمایه به عنوان ورودیها و ارزشافزوده به عنوان خروجی مطلوب و انتشار گاز دیاکسید کربن، به عنوان خروجی نامطلوب در نظر گرفته شده است. نتایج بیانگر آن است که بخش کشاورزی و نفت در طی دوره مورد مطالعه از لحاظ زیست محیطی کارا هستند و بخش حمل و نقل کمترین میزان کارایی زیست محیطی را دارد. میانگین نمره کارایی بخش کشاورزی 1 و میانگین نمره کارایی بخش حمل و نقل 403/0 میباشد. نتایج اقتصادسنجی رابطه بلندمدت مثبت و معناداری بین کارایی زیست محیطی و ارزشافزوده را نشان میدهد. بعلاوه در این مطالعه نیروی کار، سرمایه و مصرف انرژی به عنوان متغیرهای ناظر در نظر گرفته شده است.
