نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه مدیریت، دانشگاه ولایت ایرانشهر، سیستان و بلوچستان، ایران.
2 گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
3 گروه حسابداری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده
امروزه توسعه مالی به طور گسترده به عنوان یک کاتالیزور کلیدی برای رشد و پیشرفت اقتصادی شناخته شده است. با این حال، تأثیر توسعه مالی بر پایداری محیطزیست نامشخص است. علاوه بر این، ممکن است توسعه مالی اثرات غیرخطی و متفاوتی بر پایداری محیطزیست در کشورهای مختلف داشته باشد. از اینرو، هدف این مطالعه، مقایسه اثرات نامتقارن توسعه مالی بر ردپای اکولوژیکی در سه کشور خاورمیانه (ایران، ترکیه و عربستان) با رهیافت الگوی خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی غیرخطی (NARDL) طی دوره زمانی 1990- 2022 میباشد. تجزیه و تحلیل نامتقارن، نتایج قابل توجهی را در مورد تفاوت اثرات مثبت و منفی توسعه مالی بر محیطزیست ارائه میدهد. در مورد ایران، افزایش توسعه مالی سبب افزایش ردپای اکولوژیکی میشود در حالی که افزایش بخش مالی ترکیه و عربستان به بهبود محیطزیست کمک میکند. بهرحال کاهش توسعه مالی اثر معناداری از نظر آماری بر ردپای اکولوژیکی در ایران و عربستان ندارد ولی سبب بدتر شدن کیفیت محیطزیست میشود. بنابراین یافتهای تجربی، این مطالعه پیامدهای سیاستی متفاوتی برای هر کشور در جهت دستیابی به توسعه پایدار ارائه میدهد.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
88888
نویسندگان [English]
- Derakhsan Abdonaser 1
- Alireza Abroud 2
- Farshid Ahmadi Farsani 3
1 Department of Management, Iranshahr Province University, Sistan and Baluchistan, Iran.
2 Assistant Professor of Payam Noor University, Tehran, Iran.
3 Department of Accounting, Payame Noor University, Tehran, Iran
چکیده [English]
امروزه توسعه مالی به طور گسترده به عنوان یک کاتالیزور کلیدی برای رشد و پیشرفت اقتصادی شناخته شده است. با این حال، تأثیر توسعه مالی بر پایداری محیطزیست نامشخص است. علاوه بر این، ممکن است توسعه مالی اثرات غیرخطی و متفاوتی بر پایداری محیطزیست در کشورهای مختلف داشته باشد. از اینرو، هدف این مطالعه، مقایسه اثرات نامتقارن توسعه مالی بر ردپای اکولوژیکی در سه کشور خاورمیانه (ایران، ترکیه و عربستان) با رهیافت الگوی خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی غیرخطی (NARDL) طی دوره زمانی 1990- 2022 میباشد. تجزیه و تحلیل نامتقارن، نتایج قابل توجهی را در مورد تفاوت اثرات مثبت و منفی توسعه مالی بر محیطزیست ارائه میدهد. در مورد ایران، افزایش توسعه مالی سبب افزایش ردپای اکولوژیکی میشود در حالی که افزایش بخش مالی ترکیه و عربستان به بهبود محیطزیست کمک میکند. بهرحال کاهش توسعه مالی اثر معناداری از نظر آماری بر ردپای اکولوژیکی در ایران و عربستان ندارد ولی سبب بدتر شدن کیفیت محیطزیست میشود. بنابراین یافتهای تجربی، این مطالعه پیامدهای سیاستی متفاوتی برای هر کشور در جهت دستیابی به توسعه پایدار ارائه میدهد.
کلیدواژهها [English]
- بازارهای مالی
- پایداری محیطزیست
- ردپای اکولوژیکی
- جهانی شدن
ارسال نظر در مورد این مقاله